Bir Zamanlar Mektuplarımız Vardı...!

Mektuplar,
Bir zamanlar,
Türkülere, şarkılara,
Şiirlere konu olmuş…
Gurbeti yakınlaştıran,
Hem de faturası olmayan,
En güzel iletişim aracıydı.
İtina ile yazılır veya yazdırılır,
Zarfa konur, postaya verilir,
Sevdiklerimizden bu mektubun,
Cevabını getirecek postacının yolu,
Her gün ayrı bir özlemle gözlenirdi.
Ya şimdi, Öyle mi?
*
Ev telefonu,
İş telefonu,
Cep telefonu 1,
Cep telefonu 2,
Hanımın cep telefonu,
Çocukların cep telefonu,
Küçük bir dünya olan Internet,
En kısa haberleşme aracı…
Anında dünya sizinle…
Fakat yazı yazmayı unuttuk,
Mektubu hayatımızdan silince.
*
Şimdi zaman değişti,
Tabii her teknolojinin,
Birde faturası olacak.
Eğer postacı bizim evin,
Bizim işin, adresini soruyorsa,
Ya ev telefonu faturası,
Ya iş telefonu faturası,
Ya cep telefonu faturası,
Ya hanımın telefon faturası,
Ya çocukların telefon faturası,
Ya Internet faturası,
Yada viza kart faturası,
Getirmiştir muhtemelen.
O halde hazır olun,
Geciktirmeden ödemeye…
O zaman söyler misiniz bana,
Eskisi gibi özlemle pencereden,
Postacın yolunu nasıl bekleyeyim ben.!
*
Bu işin maddi yönü.
Birde manevi yönü var,
Bedava hatlar nedeniyle,
Boşa giden kıymetli anlar.
Ya sağlık yönünden yorumlar.
Belki de gelecekte yaşanacak,
Bilinçsizlik nedeniyle büyük hüsran!
*
Alanında bir uzman;
Gelecek on yılda ülkede,
Sakat çocukların sayısı artarsa,
Sakın şaşırmayınız, diyor.
Hamile bayanların uzun süre,
Cep telefonu ile konuşması,
Bunun için, acı fatura oluyor.
*
Şimdi biraz düşünelim, bu işin hem maddi yönü,
Hem de manevi yönü var.Belki maddi yönü,
Telafi edebilir.Ama manevi yönü,
Zor bir ihtimal.Tabii tercih size ait,
İster sınırsız konuşmaya devam,
İsterseniz azında kılın karar.
Ama şu bir gerçek ki;
Hem maddi, hem manevi
Faturalar çok kabardı,
Mektuplar unutulup,
Telefonlar çoğalınca,
Vesselam….