Akrep gene çakıldı/vakit geçmiyor/ Yelkovan bile ağır çekimde.
Timsah dişleri üzerinde sürünüyor/ Ve sinsice tıslıyor yılan..
Gölgelerle savaşımız sürüyormuş ne gam? Barış yaptık işte vergilerle
Herkes kesesinden ödeseydi bedelini hovardalığın
Hak edilmişin hiçliğine inat/ kara para kalırmıydı yerli, yerinde.
Damdaki kedi kızışmış bir kez / yastık altında ne varsa çıkarmalıyız
Ve bir de canımızı namusumuzu koymalıyız yastık üzerine
Ki birileri kına yakabilsin kıçına ve ellerine
Neyse /Vatan sağ olsun / dert değil bunlar
şimdi /anılara kadeh kaldırma zamanı.
Bakmayın sürünüyor olduğuma bakmayın kanadığıma
Bu yürek var ya bu yürek... Bir zamanlar Kartal’dı
Kayıt Tarihi : 2.4.2003 16:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mine Özdemirtaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/04/02/bir-zamanlar-kartal-di.jpg)
Aşktan çektikleriniz yanınızda kar kalır/ Aşk ve onun ayarındaki bütün ihtiras duyguları/ Şiirin beslenmesi için azık olabilecek değerdedir ancak/ Azı vardır çoğu yok/ Aşk şairin birinci ve en yüce sevgilisidir/ Her şey onun için kullanılabilir/ Ama o hiç bir şey için kullanılamaz/
TÜM YORUMLAR (1)