Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
sevgili ablacığım,izmir'in bebeği karşıyaka'yı çok güzel anlatmışsın.seni kutluyor ve 10 puan veriyorum.sevgilerimle
müzehher
EFENDİM YAŞ İLERLEDİKÇE ESKİYİ HATIRLARIZ DOĞRU DA BİZ 23 NİSAN TÖRENLERİ BİTTİMİ KARŞIYAKADAN STADYUMDAN DAĞILIR DENİZE GİRERDİK.. UNUTULMUYOR YANİ..KALDIKİ KARŞIYAKA HAKİKATEN PIRLANTA GİBİYDİ ŞİMDİ SEBZE HALİNE DÖNMÜŞ.. ŞİİRİN HARİKAYDI ELLERİN DERT GÖRMESİN DOSTUM KUTLARIM EMEĞİNİ.. ON PUANLA SELAMLIYORUM..
Trafik,şimdiki gibi yoğun değil
Tranvay,buharlı tren
Ve Faytonlarla gezilir
Vapurlara binilirdi...
Diline saglık
Hüsamettin Sungur
Bir zamanlar İstanbul'un herhangi bir köşesi...
Bir zamanlar Ankara...
Farkları varmıydı bir zamanların Karşıyaka'sından ...
Şiirdeki anlatım dili neredeyse aldığı kaynağa sadık kalmış . Çok güzel ...
Kutluyorum sayın Nilüfer Gümüş ...
Bu şiir ile ilgili 34 tane yorum bulunmakta