Bir zamanlar kapılar vardı
Bir zamanlar kapılar vardı
Yağmur yağınca elma yanaklı olan
Bardak bardak su içerdi ahşaplığı
Ses verirdi dövülüşü
kabuk bağlamış yaralara
bir zamanlar kapılar vardı
çiçeklerinde hatıraların biriktiği
kaç mevsim kokmuştur bilinmez her biri
dün babaannemize kokmuştu
ölüm sıralı ise
sonra babamıza
bir zamanlar kapılar vardı
açılması sevinç
kapanması acıydı
neşeden boğulurduk sürekli açıksa
güvendi komşularımız o zamanlar
şimdi kapılar taştan soğuk
anlatıya demir
kapıyı kapatanlar geri gelmiyor
,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Tuzum sana yağmur
Yüreğinde
Bir yangın tadım
Buharlaştıkça tükenirim
Okyanusum sana yağmur
Biriktirdikçe
Toprağın tadını içimde
Sana yolcuyum
İki acemi yolcuyuz seninle
Ben yandıkça sen olurum
Sen damladıkça ben
Sen yokken tuzum
Sen varken buhar
,,,,,,,,,,,,
İstanbul’da kar fırtınası var
Baraj olmuş sokaklar
Beyazı topluyor
Erteleniyor adımların ileri atılması
İstanbul’da kar fırtınası var
Kalbimin seferleri iptal edilmiş
Camlara düşmüş sevdam
Buğulardan resim olmuş
İstanbul’da kar fırtınası var
Dışarının sıcağı evimize giriyor
Isınıyoruz bir sobanın başında
Maşayla tutuyorum hayallerini
İstanbul’da kar fırtınası var
Ve ben Malatya’dayım
Romantik bir avukatın aşkını yazıyorum
Karman çorban harflerle
İstanbul’da kar fırtınası var
Bütün Şiir yayınları yüreğime yapılıyor
Kapalıymış İstanbul’daki bütün istasyonlar
Yüreğim sana yanıyor
fazlaymış
Bir gövdede iki ateş
İstanbul’dan aşk fırtınası var
Malatya’ya doğru esen
,,,,,,,,
Dünyanın binlerce yıl yürüdüğü boşlukta
Bir ömür yürüyemeyen insan
Şemsiyenin binlerce yıl taşıdığı yağmurun
Bir damlasını taşıyamayan insan
otları binlerce yıl sırtında taşırken
toprak
gülü elinde taşıyamayan insan
yollar alınyazılarını kabullenip
ezilirken ayak altında
kendi kaderlerini taşıyamayan insan
insan
insan
,,,,,,,,,
Islaksın
Mumun yanarken ki bıraktığı damlalardan
İp gibi yanıyor bedenin
İçinde yalnızlığın uzak sesi
Sarılıyorsun gün ışığına
Kaç defa kaçtın karanlıktan
Bir yanın yanarken
Islaksın
Mumun yanarken ki bıraktığı damlalardan
Ölümsüz mü sandın içindeki yangını
Bir gövde kaç ip barındırır ki
Çıkamadın bir mumun içinden
Kayıt Tarihi : 10.1.2013 20:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!