I
Mekanımdı
Halilrifatpaşa ince uzun bir yol
Yokuşları çıkardı caddeye
İnişlerinde deniz vardı bekleyen
Konak’a inerken bir park vardı
Adını bilmezdim
O parkın civarında otururdu
Bir kız vardı
Adını bilmezdim
Penceredeydi her daim
Ben bakardım o bakardı
Romantik aşıklardık biz
Konuşmadık görüşmedik
Sadece bakıştık
Aylarca
Gülen gözlerle
Halimize razıydık
Ben hep dilsiz olduğunu düşünmüşümdür onun
Belki o da benim
II
Yalnızlığımı gezdirirdim bazen
Duygusal olurdu o anlar
Güneşi çıplak görürdüm
Yıldızları çağırırdım yanıma
Bazen denize bakar dalardım
Öyle ki başım dönerdi
Öyle ki deniz tanıdık olurdu
İlhamlarımı toplar
Şiirler yazardım
Sigaralar yakardım
Aşina rüzgâr saçlarımı yalardı
Uzak hayaller tüketirdim
Yalnızlığımı gezdirirdim bazen
Duygusal olurdu o anlar
Kimse olmasın isterdim
Oyunlar oynardım dalgalarla
Kimse bilmesin isterdim
Öylesine dolaşırdım sahil boyu
Martılar arkadaşımdı
Hâlâ şiirlerimde arasıra
O günlerden fotoğraflar yatar
III
Dostlar vardı
Şimdi adsız ve siyah beyaz
Dershaneye giderdik
Basmane’ye yakındı
Basmane bir garipti
İnsanlar bir garipti
Karanlık bakıyorlardı
Bolca otel bolca kirli hayat
Ucuzdu oteller ve lokantalar
Piyasayı öğrendik
İnsanları tanıdık
Kalabalıkta bir noktaydık
Bir hiçtik belli ki
Uzardık Kemeraltı’na hiçliğimizle
Bir kalabalık bir kalabalık
Dağılırdık
Gece olur toparlanırdık
Bir telaş bir telaş
Dostlar vardı
Şimdi adsız ve siyah beyaz
Bazen kaçamak yapardık dershaneden
Dershane Çankaya’da sıkıcı mı sıkıcı
Nedense hocalar asık suratlı
Belki biz fazla hovarda
Belki hava güzel biz çarpılmış
Binerdik vapura Konak’tan
Ver elini Karşıyaka
Uçta oturur sallanır sallanırdık
Vapur sallanırdı
Çay içerdik çoğu kez acı
Deniz sallanırdı
Pis kokardı körfez
İnsanların lüksüne inat
Ah o Kordonboyu söylese
Defalarca turladık
Defalarca güldük ağladık
Dostlar vardı
Şimdi adsız ve siyah beyaz
Kimi yağmura yakalanırdık
Üst baş perişan
Yollarda sel
Bir güzel yıkanırdık
Kimi aşık olurduk
Veya öyle zannederdik
Kimi filme giderdik
Kimi film olurduk
Keyifliydik gamsızdık
Belki de berduştuk kimbilir
Bıraksalar İzmir’i yakardık
IV
İzlerim vardır çoğu kaldırımında
Eşrefpaşa’da pos bıyıklı külhanlar
Bornova’da zarif sahneler
Narlıdere ıssız Üçyol hızlı
Güzelbahçe oldum olası nazlı
Çeşit çeşit insanda çeşit çeşit nazar
Gündüzü gündüz gibi yaşatır
Gecesi döner bilmeceye
Bilmem daha nasıl anlatsam
Hangisini sığdırsam hangi heceye
Fuarda gazinolar sabaha uzardı
Martılar balıkçılar telaş içinde
İnsanlar durmaksızın telaş içinde
Bol minibüs bol otobüs bol vapur
Hareketi ve bereketiyle müstehzi vakur
Bir gelen büyüsüne alışırdı
Sokaklar bir başka edayı taşırdı
Her nevi kültürden renkleri taşırdı
Ne medeniyetler aşkıyla tutuşmuş
Tarihi/mimarisiyle bir mozaik
Benzemezdi havası başka bir şehre
Hissederdi gezenler her adımında
İzlerim vardır çoğu kaldırımında
Bir zamanların İzmir’i yatar anılarımda
Gelmez ki o günler tekrar yaşasam
Kasım 2007
İrfan KarapınarKayıt Tarihi : 6.11.2007 18:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir zamanlar İzmir... İzmir'de bir yılım geçti,senelerce önce dershaneye gidiyordum.İzmir'in dershaneleri pek meşhurdu eskiden.Daha öncesi ve sonrasında defalarca gittim İzmir'e ama o geçirdiğim bir senedeki İzmir'i hiç ama hiç bulamadım.Nedendi? Belki gençlik,belki arkadaşlık,belki mazi,belki...bilmiyorum. Bu şiir dört bölümde kurgulandı. I.Bölüm:Kişisel...İzmir'de Halilrifatpaşa'dan Konak'a inerdik her Allah'ın günü.Orada bir kız vardı.Hep pencerede veya balkondaydı.Bilmem ki belki yürüyemiyor,konuşamıyordu...Öyle bir intiba uyandırmıştı...Beni çok etkilemişti.Ne zaman İzmir ve özellikle o muhit aklıma gelse veya yolum düşse oralara hatırlarım.'Romantik aşıklardık biz' dedim şiirde...Bir aşk mıydı? Sanmıyorum Eğer öyle olsaydı bir şekilde görüşme konuşma teşebbüsüne geçerdim.Acıma,yakınlık,dostluk neviinden birşeylerdi sanıyorum.Bu şiire de girmeyi başardı bu kız...İşte öyle... II.Bölüm:Öylesine neşeli ve elektrikli biriydim ki çevrem çok genişti ama bir o kadar da duygusaldım.Çevremdekilerden kaçtığımda,yalnız kaldığımda gündüz veya gece sahile inerdim.Öylesine,yalnız,doğayla başbaşa dolaşırdım.Çoğu kez saatler alırdı bu dolaşmalar. III.Bölüm:Dershaneden kaçardık ve İzmir'i dolaşırdık.Öyle ki gitmediğim yer kalmadı İzmir'de.Çoğunluk yürürdük.Bazen de otobüs,minibüs ve vapur...Gezerdik gezerdik...Gençlik işte... III. Bölüm:İzmir aklımda kalan kısmıyla daha genel çerçevede...Diğer şehirlerden çok daha farklı gelirdi bana...Dokusu,çeşitliliği,değişik kültürlerden kalma izleri,farklılığı... İşte anılarımla şekillenmiş bir zamanların İzmir'i... En son geçen sene gittim ama seneler belki benden belki O'ndan çok şeyler alıp götürmüş... 'Gelmez ki o günler tekrar yaşasam'
![İrfan Karapınar](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/11/06/bir-zamanlar-izmir.jpg)
Yüreğine sağlık, çok güzel bir anlatım ile o günlere ait duygularınızı dile getirmişsiniz.
İşin özü ise Geçen zaman ne yazık ki geri gelmiyor, maalesef.
Bir de Allah'tan bir yıl kalmışsınız. Bu kadar güzel duygular iz bırakmış sizde.
Ben tam 36 yıl oldu bu şehirdeyim ama böyle bir şiir yazmak geçmedi içimden. Belki de hala bu şehrin içinde olduğumdan dır. Ama bana çok güzel bir yol gösterdiniz ileride bunu değerlendireceğim.
Yalnız şunu unutmamak lazım, Canım vatanımızın her karış toprağı ayrı bir güzellikte ve lezzette.
İmkanı olanlar için henüz vakit geç değil, gezip-görmeliyiz diyorum...
Tekrar bu güzel şiir için kutluyorum.
Tebrikler.
Eşrefpaşa’da pos bıyıklı külhanlar
Bornova’da zarif sahneler
Narlıdere ıssız Üçyol hızlı
Güzelbahçe oldum olası nazlı
Çeşit çeşit insanda çeşit çeşit nazar
Gündüzü gündüz gibi yaşatır
Gecesi döner bilmeceye
Bilmem daha nasıl anlatsam
Hangisini sığdırsam hangi heceye
Fuarda gazinolar sabaha uzardı
Martılar balıkçılar telaş içinde
İnsanlar durmaksızın telaş içinde
Bol minibüs bol otobüs bol vapur
Hareketi ve bereketiyle müstehzi vakur
Bir gelen büyüsüne alışırdı
Sokaklar bir başka edayı taşırdı
Her nevi kültürden renkleri taşırdı
Ne medeniyetler aşkıyla tutuşmuş
Tarihi/mimarisiyle bir mozaik
Benzemezdi havası başka bir şehre
Hissederdi gezenler her adımında
İzlerim vardır çoğu kaldırımında
Bir zamanların İzmir’i yatar anılarımda
Gelmez ki o günler tekrar yaşasam
GÜZEL BİR HASBUHAL HOŞ BİR TASVİR EYVALLAH DEĞERLİ GÖNÜL DOSTUM HATIRALAR SATIR ARALARINDA USTACA YOL ALMIŞ YÜREĞİNE SAĞLIK SELAMLARIMLA
Gelmez ki o günler tekrar yaşasam
KENDİNİZE HAS TARZINIZ VE USTA KALEMİNİZLE NEFİS BİR ŞİİR OKUDUM İRFAN BEY. TÜM KALBİMLE KUTLUYOR SAYGILAR SUNUYORUM...
TÜM YORUMLAR (12)