Bir zamanlar Istanbul

bir biskuvi fabrikasi,
bir cukulata kokusu
caddelerde..
bir tarafi 'alyans apartmanlari'..
karsida bos bir arsa,
'ercan han' kösede.
bir zincirlikuyu,
bir amerikan dükkani,
bir jimmy hendrix dansı,
bir grup zenci asker amerikan,
arkadaslar kizlar oglanlar...
bir ben.
bir kafe mola,
bir basket potası,
bir hydromel,
carsamba matinası...
mini etekler,
sütyensiz protest kızlar,
sasirmis delikanlılar...
sinemalar; kent, fitas, dunya,
dostlar tiyatrosu,
sarkılar sarkılar...
etiler'in yokusu,
bebek sırtlarının çimenleri,
sefertası askları...
levent'e moğollar.
bebek,
ozdemir asaf kafesi,
kofteci alibaba,
tekneler sıram sıram...
tarabya,
fisneli dondurma,
cepte bikiniler,
gitanne sigaralar
veya birinci,
bitpazarından jean'ler,
mudo kadife pantalonlar pasajdan...
haspapiler,
baba atletinden
batik yaptıgımız t-shirt'ler,
bilezikler gümüs,
küpeler bakır...
silebezi bol elbiseler,
basmalar koylu pazarı kapalı çarsı,
çiçekli sapkalar...
dudaklarda;
hair, aquarias, tommy
ve biz kayıp kusağin gencligi...
cicekli kagitlarla kaplanmis
yasak kitaplar,
okulda duvar gazetesi,
altında fuzuli yazan nazim'in siirleri..
you got a friend, killing me softly
'öyle uzak ki yerim, benimle oynarmisin'
dinlenen sarkılar...
humeyra, bulent ortacgil, esin afsar, tanju okan
timur selcuk ezgileri...
okullarda; kavga dögüs, silah, ölüm!
ben resim yapmak, siir yazmak isterdim...
gulçin lisan oğrenmek,
özay sarkı soylemek...
simdi özay'ı dinliyorum cd'de
caz söylüyor.
ben biliyorum sarkilarini, yasiyorum
ve agliyorum...
kolay olacakken hersey,
zorları yasayan bizler...
ve sarkisinda söylüyor
'en güzel cocuk henuz doğmadı'
ücümüzünde cocuklari olmadi...
sevmediler dünyayi, gelmedıler,
en güzele ulasamadık!
gec te olsa kendimize ulastık.
özay sarki söylüyor newyork'ta..
gülcin Nazim'i cevirdi almanca'ya berlin'de..
bense, ancak yaziyorum yazilarimi, siirlerimi
beydağlarının eteklerinde...
Istanbul eskidi artık,
biz gec kaldık....

(10.03.2003)