Bir zamanlar İstanbul oldu

Gece kondular mantar gibi
çoğalırdı ruhsatsız
Mahalle çeşmeleri akardı
zamanlı zamansız
Seyyar satıcılar dolaşırdı
sokak sokak semt semt
Bir hoş bağırırlardı kendilerince
Eskiler alıyom eskiciii

Elinde çınğırak sallardı
yoğurtcu yoğurtcuuu
Başında macun tepsisi
Haydi koş koş
Serce gibi üşüşürdü
Bu sese çocuklar

Komşuluk vardı sıkıntılara ortak olan
Mahalle arkadaşlığı kızlı erkekli
Misket sek sek cizgi oynardı
Beraberce çocuklar
Kaynaşırdı küçük yürekler
Dostluğa sokaklar şenlenirdi

Dip dibe gece kondular da
Sımsıcak komşuluk vardı
Bir bardak yağ bir kaşık tuzu
İsteyene yok deyip geri çevrilmezdi
Düğünde oynayan cenazede ağlayan
Büyümeden derdine ortak olan
Ekmeğini bölüşüp paylaşan

Bu insanlara ne sahi ne oldu
İstanbul çok büyüdü komşuluk
Küçüldükçe küçüldü
Menfaatler büyüdü komşuluk öldü
Mazide kalan hatıralarda
Bir zamanlar İstanbul oldu