Bir zamanlar,
İslam adına,
İnsanları,
Kırar geçirirdik.
Kötü alışkanlıkları olan insanlardan,
Nefret ederdik.
Senelerce bu şekilde,
Gönül kırdık,
Gönül incittik.
İslam'ın güzelliklerinden,
Bahsedemedik.
Sonra ise;
Bu böyle olmaz dedik.
Hoşgörü ve sevgiyle,
Gönüllere girdik.
İnsanları sevdik,
Hayvanları sevdik,
İyiyide sevdik,
Kötüyüde sevdik.
Kısacası;
Yaradılan her şeyi,
Yaradana ulaşabilmek için sevdik.
Sevdik,
Mutlu olabildik,
Sevdik,
Mutlu edebildik.
Kin ve garezi,
Gönlümüzden sildik.
Biz her geleni,
Hak bildik.
Hak'tan gelen her şeye,
Tevekkül ettik.
Ve,
Hayatımızda tatmadığımız,
Duyguları ve zevkleri,
Gerçek İslamiyet'i,
Tanımaya başlayınca,
Tadabildik.
Kayıt Tarihi : 13.6.2010 16:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Burak Kılıçaslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/06/13/bir-zamanlar-islam-adina.jpg)
Hoşgörü ve sevgiyle,
Gönüllere girdik.
İnsanları sevdik,
Hayvanları sevdik,
İyiyide sevdik,
Kötüyüde sevdik.
Kısacası;
Yaradılan her şeyi,
Yunusca yüreğine sağlık gönülden kutlarım muhabbetle
TÜM YORUMLAR (1)