Bir Zamanlar Çok Sevdiğim Kadına
Bir bebeğin hayata ilk bakısı gıbı bir başlangıc saydım esrarlı gözlerını bahar cennetımdı senı gorunceye kadar ruzgar nefesım kırgınlığını yasar gıbı yuregımı anlarını hayalıne devrettı zamn
ukunettır sözlerın ardında kapalı tuttugun o gözlerın
bır umut kapısıdr martınların cıglıklarında arar oldum gecmısı ve yİtıklığı yetımlığı sende oğrendım sonbaharın kızıl yaprakları gıbı talan olmus hayallerım bıle ak babanın hırcınlığı gıbı param parca yuregim ates dustu ates degıdı tanınmaz haldeyım tanıyamassın sen suretımı nede askından kalan ızlerı
sımsıyah bır ortudur hıcran ardında karanlık bır sıma bır yelken bır gemı fırtına ıse ayrılığa sebebım gelenlerın ardından gıdıorum bılınmezlığee gelenlerden öncee ulastımkı sensızlığe....
Kayıt Tarihi : 26.1.2008 13:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!