Bir zaman bizimde vardı paramız
Herkesle dosttuk iyiydi aramız
Çevremiz cıvıl cıvıl çoktu dostumuz
Simdi ne oldu para etmez postumuz
Bakıyorum kendime eskisi gibiyim
Ne sarhoş,berduş ne de serseriyim
Şaşırdım ben ben değil mıyım neyim
Hayir hayir ben benim eskisi gibiyim
Tartıldım kilom ayni hiç değişmemiş
Boyumu ölçtürdüm ne uzamış ne kısalmış
Baktım saçım sakalım beyazlamış
Dedim demek ki sebebi bu imiş
Dostlarım bırakmaz beni para için ayıp
Acırlar dostuna açamam kasayı deyip
Hele beni görünce ah vah diyerek ağlayıp
Savurmazlar başından bir daha asla görmeyip
Zaten herkes bitmiş batmış bir benim ayakta
Kimi görsem çeki senet,ı dönmüş herkes batakta
Yarın kelepir bulursa tık para bu günü unutup ta
Yüzleri kızarır dostlarımın halleri bu gerçekte
Sahtemiydi dostluklar ben mi bilmedim gerçekleri
Dara düşünce mi insan anlar illaki bu alçakları
Yüz çeviriyor herkes niye bitince insanin paraları
Biden olunca paraları unutuyorlar geldikleri yerleri
Kayıt Tarihi : 5.3.2009 11:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!