Bir zamanlar biri vardı
Hayata bir başka bakardı
Severdi herkesi,her şeyi
İnsanları yüreğine basardı.
Kötü,çirkin yoktu gönlünde
Herkes iyi,güzeldi kendince
Severdi insanları ayırt etmeden
Layıktı insanlar sevmeye.
Yardım ilkesi,sevgi felsefesi idi
Umut insanın ekmeği derdi
Umudunu yitirmesin kimse isterdi
Şimdi bir insan var
Hayat çok zor onun için
Yorulmuş artık mücadeleden,
İnsanlar değişmiş sanki
İyiler gitmiş,kötüler sarmış
Belli ki çevresini.
Kötülük görmüş herkesten
İyilik yapamıyor eskisi gibi
Umut tükenmiş yüreğinden
Ekmeksiz kalmış şimdi
Kendisi...
Kayıt Tarihi : 8.6.2008 11:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)