Bir zamanlar bir adam vardı
Bana uzun çok uzun mektuplar yazardı.
'Kollarımda olsan bile...yanımdaki yastıkta başın,
Ve belki de hayat arkadaşım...ama hergün bir mektubun olacak
Sağ kaldıkça başım''
Diye altını çizdiği yeminlere inat
O şimdi kendi düşleriyle başbaşa ve çok rahat.
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta