Bir zamanlar bir adam vardı
Bana uzun çok uzun mektuplar yazardı.
'Kollarımda olsan bile...yanımdaki yastıkta başın,
Ve belki de hayat arkadaşım...ama hergün bir mektubun olacak
Sağ kaldıkça başım''
Diye altını çizdiği yeminlere inat
O şimdi kendi düşleriyle başbaşa ve çok rahat.
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
