Bir Zamanlar Bende Çocukmuşum

Bir zamanlar bende çocuktum....
Annemi sokağın köşesinden görür,saklanır seslenmesini beklerdim.
Akşamları babam eve gelince ilk ben öpücem diye kardeşimle yarışırdım.
Bir zamanlar bende çocuktum....
Annemin yaptığı muhallebi dolu kaseleri değil tencerenin dibini sıyırmak isterdim.
Sokağımızdaki kedileri korur köpekleri sahiplenirdim.
Yağmur yağdığında nemli toprağa çivi saplar,
Yerlerden gazoz kapakları toplardım.
Bir zamanlar bende çocuktum....
Misket oynar herzaman baştan vururdum.
Mahalle maçı yapmadan önce adım adım sayar takıma oyuncu seçerdim.
Maçtan sonra uzun eşşek oynar günlerce tek dedim diye belim ağrırdı.
Bir zamanlar bende çocuktum....
İnşaat kumlarını deşer heykel yapıcağım diye kil arardım.
Yan komşunun bahçesine dalar pıçırana kadar üzüm,erik,mandalina toplar ne bulursam yerdim.
Bir zamanlar bende çocuktum....
Elimize bir urgan geçtiğinde onu bağlayıp Tarzancılık oynayacağımız sağlam dallı bir ağaç arardım.
Bir kovaya su doldurur topladığımız karıncaları yarıştırırdım.
Sabahları Annem tavuklardan çıkan yumurtaları toplamamı isterdi.
Onun tembihlediği gibi yumurtalar düşmesin diye sıkar avucumda kırardım.
Bir zamanlar bende çocuktum...
Öğlenleri Zagor okurken Çiko tavuk yiyince acıkırdım.
Red Kit okurken gülmekten katılırdım.
Yaş günümde bari buda kitap olmasın diye hediye açardım.
Evin içinde saklanır sabırla saatlerce bulunmayı beklerdim.
Her şeyde haklı olduğumu düşünür doğru bildiğimi savunurdum.
Ama bir şekilde yanıldım...
Çünkü hep çocuk kalıcağım sandım.