Bir zamanlar aşk vardı
Annem gül elerdi yastığının üstüne
Düşürürdü ellerinden dalgınlığına gülen
Bir ipek mendili yol üzerine.
Uzun sürse de hasret selamlar yolda kalmaz
Turnalar dizim dizim gurbetlere çıkardı
Yar kokusu içinde bir tutam saç öpülmüş
Günün ilk ışığını postacılar çalardı.
Bağ arası subaşı yol üstü tenhalığı
Göz göze kilitlenir el ele kavuşurdu
Gönüller titredikçe çoban kavalın üfler
Mecnunlar çöle düşer Leylalar çoğalırdı.
Bir zamanlar aşk vardı
Kalbim her vuruşunda göğsümde taş kırardı.
Kayıt Tarihi : 13.2.2010 21:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!