Uzunca bir zaman önceydi
Hali vakti çokta yerinde değildi esasen
Bir ihanet yemişlik vardı yüzünde
Bir hüzün, bir keder…
Ona nispet tebessümler…
Gözlerinin içine içine gülmelerdi, baktığımda aynaya gördüklerim.
Sonra korktum bende ki bu değişimden.
Aynı kalamamışlık ürpertti beni.kendimden.
İnançlarım sarsıldı bazen Tanrı ya
Çok ağladım çok isyan ettim kendi kendime
Kimseyi kırmak istemedim hayatımda
Ne var ne yoksa kendimden aldım hayatıma girip çıkan herşeyin öcünü
Artık yorgunum ve aksi gibi cok da yoğun…
Hayat devam ediyor yaa…
Nefes alıp veriyoruz işte!
Taa ki o süreç tamamlanıp çekip gidene dek…
Can çekecek,
Gönülde hep aynı acıyı.
Bırakıp gitsen de
Herşey ilk günkü gibi…
Çünkü;
O ayna
Hep aynı yüzü gösterecek.
Sen ne kadar değişsen de
Kayıt Tarihi : 18.4.2005 10:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!