Bir ay karanlığında suçlu olmak,
En sessiz rüzgarı dâhi uyandırır.
Altının değeri yerde ne arar,
Hangi yüze baksam hastalık.
Dudaklar gülümsemeyi unutmuş gibi,
Belki de uykusuzluk, ağaçları düze getirdi.
En yeşil ağaç bile sarılıktan payını almamış.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta