Bir Zamanlar Anadolu Da Şiiri - Esra Birge

Bir ay karanlığında suçlu olmak,
En sessiz rüzgarı dâhi uyandırır.
Altının değeri yerde ne arar,
Hangi yüze baksam hastalık.
Dudaklar gülümsemeyi unutmuş gibi,
Belki de uykusuzluk, ağaçları düze getirdi.
En yeşil ağaç bile sarılıktan payını almamış.
Meyve veren o ağaçlar nerede?
Ormanlar, Anadolu'nun bağrı.
Ve bir elma kokusu ile sular bulanık ,
Sular,susuz dudaklara zehir .
Açlık çeken zihinler elmanın geçişini kolaylaştırdı.
Nerede duraklar var.
Nereden geçer bu tren,
Oyunun içinde sanki bir hayat akar,
Kabartmalar korkutur en dermanlı elleri bile .
Bakınca karanlık mı yoksa farlar mı boğuyor anlamıyorum,
Anlamsızlık özlemi içinde uzaklara dalıyor bakışlarım ,
Bir suçlu bir masum gibi geçiyor bu kovalamacalar…