Bir zamanlar mutluyduk mutluluk pınarında
Oturup güleşürdük eski yol kenarında
Hiç fikrimiz yok idi dünyanın dinarında
İki gönül bir olsa samanlık seyran olur
İnsan böyle bir aşka inan ki hayran olur
Bir zamanlar hüzünlü günler çöktü bizlere
Ayrılık vurdu bizi bakamadık yüzlere
Çok yalvardık Allah'a düşmeyelim dizlere
İki gönül ayrılsa samanlık viran olur
Kim gönül yarasına düzgün bir derman olur
Bir zamanlar ayrılık bağrımzı kül etti
Birimizi yabancı, birimizi kul etti
Değerli aşkımızı bir kıymetsiz pul etti
İki gönül yanarsa samanlık da kül olur
Aşk birden düğümleşir, çözümsüz müşkül olur
Erbil – 08.08.2002
Şemsettin Veli ErbilliKayıt Tarihi : 20.10.2010 20:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şemsettin Veli Erbilli](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/10/20/bir-zamanlar-87.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!