Bir Zamanlar Şiiri - Asya Yıldız

Bir zamanlar...
Ruhumu sarıp sarmalardı,
İçinde aşk geçen sözlerin;
Hedefini vururdu koyu renk gozlerin.
Yıllar, aylar, haftalar boyu
Geçmişin birikmiş hasretini yuvarlayıp
Kapımın önüne yığdığın dizeler;
Okşardı saçlarını sevdamın,
Bir zamanlar...

Bir zamanlar...
Kapalı kapılarımı açıp ardına dek
Buyur ettiğim gönül soframda,
O sevip, üzerine titrediğim yüreğin
Nasıl da dönüşüp ete kemiğe büründü!
İçin için çürüdü, özünü yitirip,
Kuru ve sıradan bir organ oldu.
Aslında aşka da inanmazdım ben,
Bir zamanlar...

Bir zamanlar...
Savunduğum, kendimce değerlerim vardı
İnsan olmak adına, kaybedilmemesi gereken.
Değişirsin, aynaya baktığında görürsün
Bir taviz diğerinin kapısını çalar.
'Üstü kalsın hesabın' deyip gidemezsin;
Yüreğin bundan böyle çift kişilik atar.
'Gençtim, toydum, aşkım için yaşadım' dersin
Bir zamanlar...