Bir Zamanlar Şiiri - Kadriye Akıncı

Güzeldi her şey…
Çiçekler mevsimler…
Su kadar berraktı gülümsemeler
Fakir gövdelere sığmıyordu zengin yürekler
Elektrikle aydınlanan caddeler yoktu burada;
Yine de hayallerin doruk vaktiydi geceler
Hem o büyük şehirlerde yoktu bizdeki yıldızlar
Bir o kadar güzeldi burada gündüzler.

Akşam olur…
Sarı ışıkları yanardı evlerin tek tek
Minarelerden ulvi bir ses yükselir
O an her şey bırakılır, çağrı dinlenirdi tek yürek
Türlü yemek kokuları gelirdi evlerden
Anne yollamıştır komşuya küçük kızını: Elinde bir tabak yemek
Hala oynamaktadır çocuklar akşama inat
Uzundu geceler…
Komşusuz ve çaysız olmazdı muhabbet
Güzeldi, o gecelerde küçük pencereden ay ışığını seyretmek.

Bahar gelir…
Bayramlıklarını giyerdi bahçeler,
Sevgilinin kucağında söyleşirdi bülbüller
Rengarenk ve dalındaydı burada güller
Bizim süslü havuzlarımız yoktu belki
Ama bizdeki nehirler kirlenmemiştiler;
Hala maviydiler

Ramazan gelir…
Türlü yemişçilerle dolardı caddeler
Tezgahlarını kurmuştur gün ışımadan tel helvacılar, şerbetçiler
İftara yakın susamlı ekmek kokuları alırdı sokakları
İnsanlarda tatlı bir eve dönüş telaşı
Sofralarda hiç olmadığı kadar bereketlidir yemekler
Her şey tamam
İnsanlar dualarla, ilahi izni beklemekteler
Ne güzeldi o karagözlü, kuklalı gösteriler

Güzeldi her şey…
Göründüğü gibiydi insanlar,
Değerliydi dostluk, ucuz değildi canlar.
Güven vardı, umut vardı, inanç vardı.
Paradan değerli gerçekler vardı.
Anılarda kaldı seven yürekler…
Yanılgım oldu zaman, telafisi olmayan
Sanırdım hep böyle geçer seneler,
Şiirlerde şimdi o güzellikler…

(26.03.2004)