Ne gül var bu bahçede ne de inleyen bülbül
Namelerde anlam yok susuyor konuşan dil
Yemyeşildi bir zamanlar her taraf gül kokardı
İnsanlık çağlayandı şelaleler akardı
Haset kin barınmazdı dostluklar karşılıksız
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var