Şimdi “bir zamanlar”diye anımsadığım odada
Soluklarım sırılsıklamdı teninin kokusuna.
Umutlarımız hep oynaşırdı dudaklarımızda
Aşk göğsünde bir çocuk, sevinci küçücüktü daha.
Sonra uzadı saçların simsiyahi kıvrımlarla
Islattı umutlarımı sırılsıklam karanlığa
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta