Bir Zamanlar... Şiiri - Binay Dönmez

Bir zamanlar mutluydum!
Aynı masallardaki gibi umutlarım pembe,
düşlerim beyazdı...
Gözlerim bu kadar yaşa tanık olmazdı.
Avuntularım yersiz, nasıl dönebilirim geçmişe,
ya da nasıl gidebilirim buralardan?
Bir zamanlar mutluydum!
İnsanlara hiç ağlamazmış gibi görünmeyi becerebilirdim.
Özletirdim aşkımı, özlerdim!
Nasıl aşık olabilirim ki tekrar?
tekrar nasıl sevebilirim hayatı, aşkı, suyu, toprağı?
Yüzeye varır mıyım diye hiç bu kadar kara kara düşünmezdim
Hep bir el hayal ederdim, beni çekip çıkaran!
Bulmuşken nasıl kaybettim o eli hiç bilmiyorum...
Bir zamanlar mutluydum!
Başımı dayadığım bir babam,
yüreğimi paylaştığım bir ateş vardı bağrımda.
Ama bir zamanlar!