Bir Zamanlar.. Şiiri - Mustafa Bilgili

Bir zamanlar…
Bir zamanlar gözlerinin içine bakarak,
Aşk şiirlerimi okuyordum sana,
Her kelimem devleşir,
Her mısram nağmeleşirdi sanki,
Sesim titrer,avuçlarım alev alev yanardı,
Bedenim sarsılırdı adeta,
Sana dokunamasam bile,
Görüyorumki artık her şey nafile.

Şimdi hasret şarkılarını mırıldanıyorum,
Yüreğimde yanan aşk ateşini külleyerek,
Aşk ateşi küllendikce bir tanem,
Hasret ateşi tutuşup alevleri beni yutuyor,
Yakıp kavuruyor bedenimi.

Güzel şeyler ne çabuk bitiyor,
Çocukluğumuz,gençliğimiz,ömrümüz gibi,
Benmiydim o bir zamanlar,
Güldükce yanağında güller açan,
Sen değilmiydin o kaçamak bakışların sahibi,
Ateşli öpücüklerle beni çıldırtan,
Söyle sen değilmiydin yoksa.?

Ne değiştirdi bizi böyle?
Her şeyi bir zamanlarda bırakan neydi?
Bize hasret şarkılarını ezberleten,
Ellerimizi,gözlerimizi birbirinden koparıp,
Yüreğimize karamsarlık tohumları eken neydi?

Geri gelmeyecek bir zamanlar…Biliyorum.
Biliyorum…sende gelmeyeceksin,
Okuyamayacağım en son yazdığım aşk şiirimi,
Sararmış sayfalarda unutulup gidecek,
Mazide kalan bir zamanlar gibi.

09.12.1998