Bir Zamanlar Şiiri - Hayri Yöndem

BİR ZAMANLAR

Yüreğime kıldıramadığım namaz
Kovamadı putları bedenimden
İyi taşırdım İslam’ı dilimde
Ayetleri mermi düzeninde sıralamış
Gizlemiştim sloganlara, aksayan tarafımı
Hep dışa dönüktü davetim
Benliğimdeki ilahlara gelmedi sıra
Başkalarını düzeltmekten
Yoldaki işaretlerden kamaşık gözlerim
Göremezdi yolu bile
Yeterdi birkaç terim bölmek için dünyayı
Beynimde dolaşırken, dine karşı din diyalektiği
Nasıl da ıskalamıştım, müttaki olmayı
Hindikuş’tu dağlarımız, kahrolsundu İsrail
Zemzem ikram ederdim elimle,
Midemdeki coca-cola’ya aldırmadan
Vaazlarım Ebubekir’i aratmaz
Yalnızken Züleyha oluverirdim
Ben okuturken kendimi kitaplara
Kimse demedi bana “zaman geçiyor”
Kendi masalında bile kahraman olamayan ben
Büyük söylemler altında, küçük hayatlar yaşardım

(hayri yöndem)