Bir Zamanlar Şiiri - Ahmet İşleyen

BİR ZAMANLAR

Bir zaman bıraktım bir zaman yazdım
Bir zaman ben beni biliyor idim
Bir zaman ağladım bir zaman kızdım
Bir zaman her demde gülüyor idim

Bir zaman başlardı bağrımda sancı
Bir zaman yolcuydum bir zaman hancı
Bir zaman dostların önünde öncü
Bir zaman pasları siliyor idim

Bir zaman kin nefret doluydu dünüm
Bir zaman sadece nefsime kinim
Bir zaman dergahta post idi tenim
Bir zaman ölmeden ölüyor idim

Bir zaman ocakta yanar pişerdim
Bir zaman hû deyip dağdan aşardım
Bir zaman himmetle yürür koşardım
Bir zaman gönülde kalıyor idim

Bir zaman üç koyun güdemez iken
Bir zaman düz yolda gidemez iken
Bir zaman görüp, fark edemez iken
Bir zaman sırları buluyor idim

Bir zaman muhannet kapısı çaldım
Bir zaman haneme pirleri aldım
Bir zaman derede boğuldum kaldım
Bir zaman deryaya dalıyor idim

Bir zaman Mecnun'dum bir zaman Ahmet
Bir zaman Leyla'ya ederdim hürmet
Bir zaman Mevla'da buldum merhamet
Bir zaman aşk ile doluyor idim