Bir Zamanlar Şiiri - Efe Can Doğan

Seni unutmayı düşünmüyorum şimdilik
Her yeni bir gün seninle başlasın
Her yeni bir günü seninle aldatırım nasıl olsa
Sana kanıp gidiyorum.
O pürüzsüz teninde uzanmayı özledim,
Bir de göbeğindeki süt kokusunu.
Aklımı kaçırmak üzere olduğum her anı,
Seninle yaşadım ben.
İlk seni bozdum,
Sonra kendimi.
Şimdi neredeyim diye bakıyorum şöyle bi göğe?
Bataklığın içinde yapayalnız.
Gömülüyorum ama
Gömüldüğüm neresi olsa,
Adına sensizlik diyemiyorum.
Öyle işlemişim seni tüm ruhuma,
Bir yabancı olamadın gittin benim için.
Tüm yüzleri unutuyorum senin dışındaki.
Tüm sesler unutuluyor
Kapı çalınca fırlıyorum.
Belki sen gelmişsindir?
Balkonda sigara içiyorum
Bir arabanın kapısı kapanıyor
Belki sensindir diye koşup bakıyorum..
Sonrası hüsran yine
Uykumdan uyanıyorum bir tıkırtı
Belki sen açmaya çalışıyorsundur kapımı?
Kapıyı hemen açıp yanıma uzanacakmışsın gibi.
Sabaha kadar süren sevişmelerimizde daha dinçtim.
Bütün gün uyuyup işe gitmek baki kaldı.
Ama mutsuz ve yorgun olmak kanıma dokunuyor.
Çünkü gündüzleri güzel dudaklarında açardın gözlerimi..
Beni şaşırtırdın haliyle ve yatak odamızı
Alkol kokusu süslerdi geceli gündüzlü.
Yıldızlara bakıp kalbimin içindeki acıyı dinliyorum
Bir şarkı söylüyor bana ama duyamıyorum
Bunu bana sen yapardın duş alırken
Sesin bir serçeninkinden farksızdı ve
Ne söylediğini duyamazdım
Bir dahakine derdin sorduğumda
Sonsuza kadar cevabı olmayan sorularla başbaşa kaldım
Sonsuza kadar seni düşünmek olsun ucunda
Hiç bu kadar aşık olamadım
Sonsuza kadar geçmeyecek yara oldun sen
Ceketinden tanırım seni
İnci dişlerinden
Küpelerinden
Kahkalarından
Sigaranın dumanından ve
Yürüyüşünden
Bu dünyadan gitmem gerek güzelim
Burası ikimize birden fazla dar
O yüzden hani bütün bu sitemim.