Bir Zamanlar Şiiri - Osman Erdoğmuş

BİR ZAMANLAR

Bir zamanlar bu ülkede,
Müslümanlar itilirdi.
Memleketim Türkiye’de,
Müthiş zulüm edilirdi.

Arapçayla varsa işi,
Kur’an okur ise kişi,
Fark etmezdi erkek, dişi,
Zindanlara atılırdı.

Hakk ismine tanrı dendi,
İnanana gül, dikendi.
Ne bedeller var ödendi,
Hesap yanlış tutulurdu.

Sanki zulüm ayaklandı,
Masum suçlu, suç aklandı,
Başörtüsü yasaklandı,
Ne herzeler yutulurdu.

Sakalımız, kaşımıza,
Tesettürlü eşimize,
Karışırdı işimize,
Bakışlarla çatılırdı.

İrtica hep gündemdeydi,
Şeriat baş tehlikeydi,
Nice masum boyun eğdi,
Düşünceler tartılırdı.

Devletine millet yüktü.
Hastanede kuyruk çoktu.
Tedaviye ilaç yoktu.
Hasta hasta yatılırdı.

Verem sıtma başımızda,
Ölürdük genç yaşımızda,
Ekmek yoktu aşımızda,
Karne ile satılırdı.

Garibana dünya dardı.
Yoksulluk tüm yurdu sardı.
Vatanımda kıtlık vardı.
Çorbaya su katılırdı.