Bir Zamanlar Şiiri - Savaş Kalata

Bir zamanlar ben de bu kaynayan ırmakların,
Göğsünde çalkanıp bendinden taşıyordum.
Rengarenk masallarda, yaldızlı ufukların,
Omuzlarına basıp zamanı aşıyordum.

Her gece bir rüyanın zümrüt kanatlarında,
Mehtabın gülümseyen ruhunu buluyordum.
Masmavi hayallerin yorgun imbatlarında,
Düşmeyen bir cemrenin rengini soluyordum.

Ta ki o muammanın ruhumu sardığı gün,
Karardı ufuklarda geceyi yıkan ağım,
O masmavi gözleri bir anda soldu göğün,
Küçüldü gözlerimde fezayı aşan dağım.

Bir avuç siyah hüznün zehirli tohumları,
O gün düştü ruhumun rengarenk toprağına.
Zamanı gölgesinde aldatan ılgımları,
Gözlerindi taşıyan o günün şafağına.

O gün hayallerimde yanınca bin bir gece,
Kanlı avuçlarıma masalın külü düştü.
O gün gökkuşağından tüm renkler çekilince,
Karbeyazın yüzüne hasretin alı düştü.