Bir zamanlar Şiiri - Eyüp Doğru

Eyüp Doğru
218

ŞİİR


8

TAKİPÇİ

Bir zamanlar


BİR ZAMANLAR

Hey gidi geçen yıllar hey.
O geçmez o bitmez dediğimiz yıllarda,
Ne güzel insanlar vardı.
Şimdi birer birer toprak olup gittiler.
Bize masal anlatırlardı.
Acı hikâyelerde bile tatlı başlarlardı.
belki Yoksulduk.
Yatımız katımız yoktu ama,
Herkes kadar mutlu,
herkez kadar huzurluyduk
Geceden baş ucuna koyup,
heyecanla beklediğimiz
bayramlığımız vardı.
Mum ışığında yapmaya çalıştığımız,
ev ödevlerimiz vardı.
Gaz lambasında titreyen
ateşin ışığı ile,
gölge oyunları oynardık.

Mahallenin başındaki sinema salonu,
Tıka basa dolardı.
En sevdiğimiz oyuncular,
Yılmaz Güney,
Kemal Sunal,
Adile Naşit filimleri oynardı.
Hayâl içinde yaşatıp,
Güldürür ağlatırlardı.
Sevgi ve ümit yaratırlardı yüreklerde.
Yanık şarkılar bile neşeli başlardı.
İster istemez saadet taşardı gönüllerde.
Yoksulluk zamanlarında bile,
Ne güzel günler vardı..

Gazetede biriktirdiğimiz kuponlarımız,
sokakta oynadığımız misketlerimiz vardı.
Belki bisikletimiz yoktu ama,
En özgüründen kağıttan uçurtmalarımız,
tahtadan at arabalarımız vardı.
Uzun eşek, çelik çomak oynar,
Yakan topla canlar yakardık.
Bebekleri bezden,
kılıçları tahtadan yapardık.
Mutluyduk huzurluyduk,
bir de ümitlerimiz vardı...

İnsanlar dertlerini birbirine anlatır,
Çareler bulurdu.
komşuluk vardı hatır vardı.
Akşamın karanlığında
çocuklar sokakta oynar,
Anneler kapıdan seyre dalardı.
Caddelerde gece bekçileri olurdu.
Ay ışığı ıssız yüreklere sızan ışıktı.
Büyüklerin yanında sigara yakılmazdı.
Saygı vardı Sevgi vardı.
Birazda huzur vardı.
Uzun karlı kış gecelerinde,
gecekondularda yanan sobalar vardı.
Anne ve babalar büyüleyen
masallar anlatırlardı.
Biraz heyecan biraz da hayaller vardı.
Şimdi her şey o zaman da kaldı.

...

Eyüp Doğru
Kayıt Tarihi : 7.1.2019 23:04:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


BİR ZAMANLAR Hey gidi geçen yıllar hey. O geçmez o bitmez dediğimiz yıllarda, Ne güzel insanlar vardı. Şimdi birer birer toprak olup gittiler. Bize masal anlatırlardı. Acı hikâyelerde bile tatlı başlarlardı. belki Yoksulduk. Yatımız katımız yoktu ama, Herkes kadar mutlu, herkez kadar huzurluyduk Geceden baş ucuna koyup, heyecanla beklediğimiz bayramlığımız vardı. Mum ışığında yapmaya çalıştığımız, ev ödevlerimiz vardı. Gaz lambasında titreyen ateşin ışığı ile, gölge oyunları oynardık. &&&& Mahallenin başındaki sinema salonu, Tıka basa dolardı. En sevdiğimiz oyuncular, Yılmaz Güney, Kemal Sunal, Adile Naşit filimleri oynardı. Hayâl içinde yaşatıp, Güldürür ağlatırlardı. Sevgi ve ümit yaratırlardı yüreklerde. Yanık şarkılar bile neşeli başlardı. İster istemez saadet taşardı gönüllerde. Yoksulluk zamanlarında bile, Ne güzel günler vardı.. &&&& Gazetede biriktirdiğimiz kuponlarımız, sokakta oynadığımız misketlerimiz vardı. Belki bisikletimiz yoktu ama, En özgüründen kağıttan uçurtmalarımız, tahtadan at arabalarımız vardı. Uzun eşek, çelik çomak oynar, Yakan topla canlar yakardık. Bebekleri bezden, kılıçları tahtadan yapardık. Mutluyduk huzurluyduk, bir de ümitlerimiz vardı... &&&& İnsanlar dertlerini birbirine anlatır, Çareler bulurdu. komşuluk vardı hatır vardı. Akşamın karanlığında çocuklar sokakta oynar, Anneler kapıdan seyre dalardı. Caddelerde gece bekçileri olurdu. Ay ışığı ıssız yüreklere sızan ışıktı. Büyüklerin yanında sigara yakılmazdı. Saygı vardı Sevgi vardı. Birazda huzur vardı. Uzun karlı kış gecelerinde, gecekondularda yanan sobalar vardı. Anne ve babalar büyüleyen masallar anlatırlardı. Biraz heyecan biraz da hayaller vardı. Şimdi her şey o zaman da kaldı. YAZAR ... @_eyup_

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Eyüp Doğru