Bir Zamanlar Şiiri - Ysmail Bilican

Bir ülke varmış zamanın birinde,
Ağaç yokmuş ne köyünde, ne ilinde.
İnsanlar yakıp yok etmişler,
Ne güzel ısınıyoruz demişler.
Sonunda yanan ocakları sönmüş,
Toprakları çorak araziye dönmüş.
Ağaçlardan kalan sadece külmüş.
Bu nedenle birçok insanları ölmüş.
Ama karşıki ülkede,
İnsanlar yaşıyormuş, hemsağlıklı hem zinde.
İnsanlar hastalıktan ölmüyormuş,
Bir sırrı varmış bunun belki de.
Bir kaç kişi bir olmuşlar.
Oraya doğru yola koyulmuşlar.
Yolda gelen geçenlere sormuşlar.
O an içlerinden biri,
Cevap vermek için dönmüş geri.
Sıhhatli görmek istiyorsan kendini,
Yurdun her yanına ağaç dikmeli.
Hep birlikte ona hak vermişler.
Bunu nasıl akıl edemedik demişler.
Ülkelerine dönmüşler sonra geri.
Ağaçları ykıp yok edenleri,
Uyarmış bu sözlerle her biri.
Ağaçlarla kaplanmış o andan beri,
Ülkenin şehirleri, kasabaları, köyleri,
Her taraf ağaçlarla kaplandığından beri,
Hasta olup ölmemiş
Ne köylüleri, ne ağaları ne de beyleri..