Bir zamanlar... Şiiri - Tayfur Işıkoğlu

Bir zamanlar…

Bir zamanlar o yoksul
Köyünün ortasında
Bahçeler arasında.
O güzelim Portakal,
Nar çiçeği tadında
Toprak bir ev içinde
O biricik oğlan doğdu.
Yaşadı tüm yoklukları
Acıları sindirerek içine.
Boğazı düğüm düğüm
Hıçkırıklar içinde.
Yıllar geçti büyüdü.
Yoksul fakir bir baba.
Çabalar yaşatmaya.
Yorgun kan ter içinde.
Okul çağı geç geldi.
Başladı herkes gibi
Okumaya yazmaya.
Geldi liseli yıllar.
Yoktu köyde ne yazık.
İlçe dersen uzakta
Yayan gitti bir saat.
Parasızlık çok acı.
Okumaya kararlı
Gaz lambası altında.
1970 li yılların başı.
Elektrik yoldaşı.
Dünyası ışıl ışıl.
Oh ne güzel aydınlık.
İdeal Gençlik,
Atatürk devrimleri.
Eşitlik, Özgürlük,
Halk işçi kardeşliği.
Bir çok güzel öğreti.
Hak dedi kavga dedi.
Yıllar geçti direndi.
Okul yarıda kaldı.
Askerlik geldi çattı.
Gitti o da askere.
O yaşanmış şahane,
Askerlik anıları.
Yaşlanmış ana baba.
Ondan beklerler umut…
Göremeden göçtüler
Yetmedi ömürleri.
O yaşadı hep yalnız.
Yokluklar dünyasında.
Artık bitsin yaşanan
Tüm acılar yokluklar.
O artık İnanıyor
Gelse de yolun sonu.
Bitecek acıları.
Kavuşacak rahata.

İskenderun; 28 Ekim 2009