Yok, böyle değildiniz iyi hatırlıyorum
Hep güler yüzlüydünüz oluşunuzdan
Bakışlarınızla rüyalar dokunurdu
İlişecek yer bulmazdı yüzünüzde hüzünler
En fazla ümitsiz bir aşk okunurdu belki
İkide bir uzaklara dalışınızdan
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta