Bir zamanki elbet bitecektir her an!

Kararan sayfaların izlerindeki düşler
Anın serencam ölçüsünde öğütleridir
Hali anlam katan hayatın idrak elidir
Dil ki bu vakit sevdanın esen seyridir

Her duyulan doğru olsaydı yalandır aciz
Ne derler kaygısında kalanlar ise renksiz
Kefilsiz, senetsiz ahirin evvelinde ben’siz
Gidecekken de tefekkürden hayli habersiz

Bir can, binlerce kan içinde izleri bırakan
Gül yaprağını kopartan zulmü abad kılan
Mazlumları çoğaltan gönüllü köle yaptıran
Hak rızasından uzaklaşan şirk içinde kalan

Ne aşk kaldı bir sevda ki anlam için yaşandı
Halin bahtı karardı ahenk ki buharlaştı kalktı
Canlar zaman geçirmek için yaşadı kayboldu
İdrak içinde nefeslenmek ne kadarda zor oldu

Dostluklar kuvvet dengesi ölçeğinde şekillendi
Himmet enaniyet ile işlenerek öylece nakşedildi
Rızayı Bari ötelendi görünemezlerden nefeslerdi
Bir an gelecek mühlet tükenecekti gaflet kimindi