Tek kişilik bir dünya yaratmışın,
tüm güzellikleri içine saklamışın,
gülüşünle mutluluk yaymışın,
üzüntünlerini içine atmışın.
Sevdiğinde taparsın,
kızdığında susarsın,
sıkıntıya gelmez surat asarsın,
hesabını sorar kaçarsın.
Öğreniyordun beni tanıyordun,
tanıdıkça ben oluyordun,
benim gibi konuşuyordun,
bir baska bakıyordun.
Bakışların altında gizlediklerin,
sabırla saklıyordun hissettiklerin,
susmaların,bakışların,kaçışların,değişmelerin,
bir zamanı vardı elbet,beklediklerin.
Turgay Kurtuluş
Kayıt Tarihi : 4.8.2012 23:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Turgay Kurtuluş](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/08/04/bir-zamani-vardi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!