Diyalektiğin zuhur ettiği bir zamanda,
Gül deseni gibiydim herhangi kırmızı kazakta.
Cereyan yapan koridorlarda kalmıştım.
Ürperen, sızlayan tüy yuvası ve diş kovuğunda.
Sokaklar allı pullu, ışıklar mızrak olduğunda,
Bebekler ağlamaya zemin aradığında,
Hayallerim helyum balonunun ucuna bağlandığında,
Kazaktaki gül de, koridordaki cereyan da beni tanımaz olduğunda,
Bir selam, yok bin selam kaldırımlara.
(Şubat-2016)
Yasemin ZenginKayıt Tarihi : 1.2.2016 23:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yasemin Zengin](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/02/01/bir-zamanda-2.jpg)
TÜM YORUMLAR (17)