Bir Zaman Tutulması Şiiri - Adnan Kılıç

Zaman sorgulanır bazen...
Yarın, şimdi ve dünler.

Zaman bir anneyse eğer;
Yarını doğuran değil midir?
Toprağa; fırtınayı, acıyı, tebessüm ve sabrı, özlemi, şarkıyı ve bizleri ekip
Sevgiyi biçen değil midir?

Zaman sinerken yağmur yağıyorsa eğer;
Bu güne baharı giydiren değil midir?
Bir dilek tutup; Gözlerini kapatıp,
Ellerini, kollarını ve ruhunu açıp,
Yağmura, şiire ve hiç içimizden eksilmeyenlere,
bir selam olmak değil midir?

Zaman bir kağıtsa eğer;
Kalemin kanatlarına binip,
Dünler`imizin diyarına uçmak değil midir?

İçtenlik, sadakat ve aşkın denklemini çözdüğümüz,
Çözerken; beni, seni, onu... Biz yapan,
Hiç eksilmeyip bizi çoğaltan, çoğaltan, çoğaltan...
Çoğalttıkça;
Asıl zamanın “biz” olduğunu fısıldayan değil midir?