Bir Zaman Meselesi Şiiri - Enes Çil

Bir güç uyandım,
Yeni bir güne daha, Elhamdülillah...

Güneşin öfkesi altında aksiyim,
Oysa serinlikte gözlerini arıyorum...
Sorumluluklarım var biraz,
İnsanların emir kiplerinde.
Gidiyorum, biraz gönülsüz.
Neyse ki sabahın ilklerinde ben varım..

Etrafımda hizalanmış boş pencereler,
Bana bakıyor beni izliyorlar.
Uzun heybeli renkli duvarların altından,
Suskunun habersiz mahzun uykusunda,
Korkulu ninni de bir uyku serüveni daha..
Feryat edemez durgunluğuyla geride kalanlar,
Lütuf gibi hissediyorum, dinmeyen durgunluğun.
Çağlayan ırmakların haberi yok dağlardan,
Haberi yok kendine köşe bulanların,
Bitmeyen geceden, gelmeyen sabahtan.
Geceler yalnızların yoldaşı...

Sana elveda diyemedim ya, solgun hayallerde..
Odamın köşesinde bakıştığım guzmanya,
Sensizlikte sessizce solmuş dalları,
Baharı bekliyorduk alıcı kırmızıyla.
Bir zaman meselesi bu, geride kaldı soğuklar..
Bir zaman meselesi, gelecekte olan...

Zaman durur tam anlamıyla çaresizlik gibi..
Dolaşıyorum, görüyorum, duyuyorum,
Yürüyüyorum ama gidemiyorum,
Uçuyorum aklımla bin bir hane...
Kar tanelerinin getirdiği sessizlik,
Keskin ama yuvarlak gelen sesler,
Heyecan uyandırır ayak seslerinde,
Bağırıyorum ama duyulmuyorum...