Bir Zaman izlemleri Şiiri - Hüseyin Cayıklı

eski bir sarkiydi bu ve admin harfleri gibi emindim guzelligine inandigim sarkinin.Bir hayatin bitimi gibiydi geri donus yollari olmayan bir sevgi.Bir palyanco agzinda ki boyalar gibi rengarenkti ask.silinmis yuzun aseton kokusuydu yasadigimiz gunler.gunler su gibi akip gectide birsey degismedi.dunya gazatelerinde ki vahset haberleri 50 yil evvelde ayniydi simdide ayni.Bir insani kaybetmek icin elimden geleni yaptim.Gidislerden ve donuslerden nefret ettim.hayatti balik agzindaki kurt misali bizi surukluyordu...eski bir sarkida buluyorum yasanmis izleri ve kulagima mermi izinde vuruyor...kislara donmus yazlarimiz bir daha geri gelmiyor ve birden ozgurluk sesi yukseliyor hayattan...ve istanbul akisina dair kiz kulesin alip goturmus. modernize edildigi gunden beri gidesim bile gelmiyor...kahretsin bu yalnizlik adama bir ada insaninin oykusunu cagiristiriyor.Adindi adimin yanina yazilan ve sevgi kelimelerini insanliga armagan ederken sen cikip gelsen gelme umuduna baglerken kendimi unutsam ve bir dada yasamasam...keman seslerini duymasam istanbulun cicek pasajinda raki icmesem.Hersey bir lokantada vestiyerde unutulmus bir ceket gibi sahibini beklese.bende o ceket olsam sende hic gelmesen...