Bir Zaman Güneşe Gidilirdi.

Şamdanlardan süzülen damlalar saf ve temizdi...
büyük dalgalar, büyük fırtınalarla geldi gözlerimize...
veki yalnızlık nam-ı diğer bir deniz kızının ağlayışları-
nda unutulamadı.
'Sevilmek birin hakkıdır' dedi adam; nokta
gözlerinden ıraklara bir anka havalandı
el mecbur çakıldı iki nokta üst üste:

günahlar hıyhıyım, bir açıklaması vardı elbet...

'hala o elma şekerli aşklardayız...' dedi sonra.
sesine varamadık
sahi güneşe nasıl gidilir amca?
örümcekler vardı bilirsin. sana sarılırdı ağları.
bekçi fifikleri sustumu?
örümceklerin nikahına neden düşmedi kendini de sarmak?
sahi güneşe nasıl gidilir amca?
seni bıraktığımız yerde bulduk nice sonra
düsturunda besmele, dudaklarından dökülen bir hoş nağme ile.
güneş neredeyse doğuyordu:
'yok başka yerin lütfu....'
ve biliyorum ki her son yeniden başlayış.
ala şahinim
kanadım kanadına...

uç-uç böceğim amcan sa-na ter-lik pabuç a-la-cak