Bir Zaman Gibi Şiiri - Sezai Efiloğlu 2

Mutlâk görünmeyenleri severim
Allâh gibi, felâh gibi aşk gibi
Bazende ölmeyenleri severim
İhsân gibi erdem gibi nâm gibi.

Ben bir ulaşamadığım şeyleri
Hiç alamadığım mücevherleri
Severim, severim ağabeyleri
Hasretle yandığım bir babam gibi.

Gökyüzünü severim ben yay gibi
Yıldız gibi güneş gibi ay gibi
İmkansızlığı severim kolay gibi
Satın alınamayan çabam gibi.

Yolları severim kavuştururken
Seveni sevenle buluştururken
Kan ağlayan özlem oluştururken
Hasret gibi gurbet gibi ân gibi.

Kafamı yorarım bilinmezlerle
Ama yola çıkmam gidilmezlerle
Akıl ambar dolu silinmezlerle
Anı gibi hâtırâlar dün gibi.

İlme kafa yorarım bileninden
Bilim bilmek gerek âliminden
Neler çektim insanın câhilinden
Dün gibi âşikâr her dün gün gibi

Bedel ödemeyi sevdirdi hayat
Dedi Efiloğlu sen yan gelde yat
Ne fikrini söyle ne gelip dayat
Gelip geçicisin bir zaman gibi