Neydi o günler?
Yaşanmadan akıp giden
Ardına bile bakmadan
İnsafsızca tükenen.
Meğer neymiş çocukluk,
Başka başka âlemde
Yeşeren bir tomurcuk
Bağlarda, bahçelerde…
Çağ, uzay çağı!
Çocuklar aynı çocuk.
Sevgiler kopuk, kopuk
Dünya denen bu zanda
Dillerinde nağmeler
Gözleri pırıl pırıl
Yürüyor tıpır tıpır
Çağırsam gelmez misin?
Küçük bir an buldu mu?
Koşup coşup oynuyor.
Oynamaktan bunalıp
Nameler sayıklıyor.
Kayıt Tarihi : 13.6.2019 19:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muzaffer Arslan 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/06/13/bir-zaman-83.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!