Üzümleri çoktu bizim bağların.
Alaca düşünce yerdik bir zaman.
Katarı eksilmez yüce dağların,
Eteklerin gezdik, tozduk bir zaman.
Ferfenede tüm mahsuller yerliydi.
Her işimiz milli, toplu derliydi.
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
buna şehirleşmemi denir sanayileşmemi yoksa mecburiyetlik mi çaressizlikmi son yirmi yirmi beş yıldır köylerimizin çoğu boşldı herbir karışı ekili dikili olan topraklar bomboş kaldı şehir köşelerinde kıt kanat maaşlarla geçinmeye çalışıyoruz toplumumuzun kanayan yarası ve yaşadığımız yerlere vefa örneği geçmişe özlem kaleminiz daim olsun
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta