Aşkın ummanını seyreder iken
Gönül maşukunu düşler bir zaman
Oturmuş yarenler meşk eder iken
Yakar yüreğimi haşlar bir zaman.
Menzilimiz zorlu kervan yürümez
Gönül atı yorgun sıla görünmez
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Hasan bey, şiiriniz çok güzel elinize ,yüreyinize sağlık.'maşuksuz gönül olmazmış' ne de güzel demişsiniz.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta