Bir zaman Şiiri - Ahmet Mücahit Belet

Bir zaman gelir özlersin
Birzaman gelir nefret edersin
Birzaman gelir ağlarsın
Ama hep seversin

Açarsın ellerini semaya
Kavuşmak için dua edersin
Kavuşamayacağını sende bilirsin
Ama vazgeçemezsin

Zamanın durmasını istersin
Nefes almaya güç yettiremezsin
Kalbine dur diyemezsin
Yine seversin

Yavaş yavaş tükenirsin
Yorulursun yaşlanırsın
Kendinden vazgeçersin
Ama ondan geçemezsin

Her şey onu hatırlatır sana
Bir müzik bir bakış  bir gülümseme
Nereye baksan onu ararsin
Ama ne çare bulamazsin

Sanki hiç Gitmemişte yanında durur gibi
Kalbinden bir köşk  vermişsin
Onunla oturur onunla kalkarsın
Ama hasret çekersin