Bir Zaman Şiiri - Mehmet Şahan

BİR ZAMAN

Nefsim ile yola çıktım bir zaman,
Kendi eşiğinde avuttu beni!
Nice kaleleri yıktım bir zaman,
Kendi eşiğinde avuttu beni!
Hayal beşiğinde uyuttu beni!

Nefsin her işine aktım bir zaman,
Kendimi peşine taktım bir zaman,
Kalbim ateşine yaktım bir zaman,
Kendi eşiğinde avuttu beni!
Hayal beşiğinde uyuttu beni!

Bal diyerek zehrin içtim bir zaman,
Bürüyerek behrin biçtim bir zaman!
Yürüyerek nehrin geçtim bir zaman,
Kendi eşiğinde avuttu beni!
Hayal beşiğinde uyuttu beni!

Umutlanıp yelken açtım bir zaman,
Gururlanıp elken saçtım bir zaman!
Kanatlanıp erken uçtum bir zaman,
Kendi eşiğinde avuttu beni!
Hayal beşiğinde uyuttu beni!

Pir-î Fâni der ki; andım bir zaman,
Rüya aleminde kandım bir zaman!
Nefsin eleminde yandım bir zaman,
Kendi eşiğinde avuttu beni!
Hayal beşiğinde uyuttu beni!

MEHMET ŞAHAN (PİR-Î FÂNİ)
11.06.2022 – KİLİS