Bir zaman Şiiri - Vatan Altuntaş

Kılıcımın iki yüzü keserdi
Adımı söylerdi diller bir zaman
Ne kimse poz yapar nede küserdi
Barışıktı benle eller bir zaman

Vardı gitmek için çok bekleyenim
Sanırdım ki epeyceymiş sevenim
Amcaaam, dayııım derdi birçok yiyenim
Ne güzeldi geçen yıllar bir zaman

Meğer bir rüyaymış koca bir yalan
Düşünsün buradan payını alan
Avını sarınca zehirli yılan
Kurtulmaz bağlıdır kollar bir zaman

Kalp para sevince dönüyor taşa
Yalancı olanla çıkılmaz başa
Kalbi fesat ile uğraşma boşa
Fitnesi uçağı sollar bir zaman

Yaş kemale erdi aşınca kırkı
Anladım köhnemiş düzeni, çarkı
Gün yüzüne çıktı ANAM’ın farkı
Kavuşturur bizi yollar birzaman