Bir Zalimin Zulmü Şiiri - Murat Demir

Kuru bir yaprak gibi kalakaldım ortada
Bir türlü eremeden huzur denilen tada
Ne kadar bağırsam da gelenim yok imdada
Bir hasretin zulmüyle cebelleşirken

Nemlendi gözlerimin kenar köşesi yine
Zavallı yüreğimin uçtu neşesi yine
Başımın masalara tuttu düşesi yine
Bir sevdanın zulmüyle cebelleşirken

Kaderin zift karası önümde sihirli cam
Gönlümün ocağına dert çökmüş tütmez bacam
Öyle hal almışım ki yel vursa dağılacam
Bir zalimin zulmüyle cebelleşirken