Bir zalimin elinde oyuncak oldum
Uyuttu oyaladı beni,yalanlarıyla,
Sabrede sabrede aklımdan oldum,
Olmayan aklımı, kendimi kaybettim.
Hiçbir şeyi umursamaz avare oldum,
Yıktı bütün hayallerimi,tavırlarıyla
Evimde misafir gibi davranır oldum,
Kaydı hayatım,yaşarken her gün öldüm,
Ayağımı basamadım sağlamca yere,
Hep tetikte bekledim,huzurlu günü,
İsteklerim olmadı, kaldı mezara
Artık istesem de yaşayamam dünü.
2002
Vehbiye Yersel
Kayıt Tarihi : 9.7.2012 12:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!